GEL Kİ !

Gülüm...
Dikenin önemli değil,
Dalını kırmaktan korkuyorum .
Canım...
Canım hiç önemli değil, 
Ama yine de canıma kıymaya korkuyorum .
Hiçbir şey değil de, her şey sana tekrar tekrar can verebilmekte bitiyor . 
Bitiyorum, tükeniyorum...
Gün geçtikçe biraz daha parlıyor içimdeki yangın .
Biraz daha kavruluyor dört bir yanım .
Sorma ulan, sorma işte!
Nasılsın deme bana .
İyi değilim .
'Nasılsın?' sorusuna verebilecek bir cevabım bile yok ...
Sadece biraz daha kötüyüm o kadar .
Satırlarımı yazdığım kağıt bile üşür oldu artık ...
Üşüyorum...
Ve son kez söylemek istiyorum ;
Yaran açık kaldı, ölüyorum...